Van wortel tot loof

Is er een groente die je eigenlijk niet in z’n geheel kunt eten? Sinds ik erachter kwam dat snijbiet loof van bietjes, en dus ook eetbaar is, is het volume aan eetbare delen van mijn groentepakket en moestuin behoorlijk uitgebreid. Stronken van bloemkool of broccoli, daar maken we soep of groentesaus van. Van schillen van de uien en steeltjes van kruiden (en heel veel ander groenteafval) trekken we heerlijke bouillon. Zelfs het blad van bloemkool en de (jonge) peulen van tuinbonen kun je als groente verwerken. Eigenlijk het enige wat ik zo kan bedenken wat echt niet eetbaar en zelfs giftig is, is loof van aardappelen en andere nachtschadeplanten.

Met bospeen hebben we eigenlijk 2 groenten te pakken. Het loof is lekker als ‘kruid’ in de soep en is goed om mee te koken met de wortels. Je kunt het ook zo stoven als spinazie maar dat is wellicht wat al te heftig. Leuker en lekkerder is deze toepassing als pesto:

Wortelloof pesto

Was het loof in ruim water zodat de grond eruit kan zakken. Ik gebruik bijna de hele bos wortelloof, 3 tenen knoflook, ongeveer 20 walnoten aangevuld met een flinke eetlepel zonnebloempitten, flinke scheut olijfolie, 2 stukken gedroogde tomaat en (omdat ik geen kaas gebruik) een eetlepel edelgist, citroensap, wat (kook)water of groentebouillon.

Heb je een keukenmachine, dan kun je alles in een keer erin doen en laten draaien tot een gladde massa. In mijn blender lukt dat niet. Ik maal eerst het loof met net genoeg water als nodig is om het tot dikke ‘soep’te maken en voeg dan de rest toe. Blijf proeven en toevoegen totdat de consistentie en smaak naar je zin is.  Het is lekker om wat blaadjes van ander kruid, zoals basilicum, munt, citroenmelisse en/of peterselie toe te voegen.

Uiteraard valt hier ook weer van alles te variëren met andere noten of zaden; kaas en kruidjes.

De wortelloofpesto is subtieler van smaak en lichter dan de ‘gewone’ pesto met basilicum, kaas en veel olie. Lekker door de volkoren pasta, op brood, door de soep, als dressing etc.