Categorie archief: Over eten

workshop: Eten uit de tuin

Haal jij ook liefst je groenten bij de (bio)boer? Of heb je een (partner met) eigen moestuin? Dan vraag je je misschien weleens af wat je aan moet met al die groenten. Heerlijk hoor die knisperverse producten, zo uit de tuin en nog onbespoten ook. Maar serieus, 3 (!) kroppen sla, -wel allemaal andere soorten, dat wel- maar waar laat je dat? Je bent / hebt toch geen konijn? Kapucijners, dat ken je alleen uit een potje en dit ziet er heel anders uit. De courgettes zijn ineens ‘ontploft’. En wat is in vredesnaam koolrabi?

Hoe zou het zijn als:
– je meer avontuur op je bord hebt en je niet je hoofd hoeft te breken over wat je nu weer moet eten;
– je prachtige groenten van de tuin niet liggen te verpieteren in de groentela en je alsnog groenten moet kopen;
– je weet welke groente je kunt verwachten dit seizoen en wat je ermee aan moet;
– je snel en makkelijk een goede maaltijd op tafel zet, zonder eerst allerlei recepten te scrollen;
– je heerlijk kunt genieten van je knisperverse seizoensgroenten?

Oogsten, koken en genieten

Dat is mogelijk als je woensdag 14 juli of 4 augustus meedoet met de workshop: ‘Eten uit de (moes)tuin’. Deze wordt gegeven op zelfoogsttuin De Overkant in Twello, letterlijk aan de overkant van het mooie Deventer (vlakbij de Worp). We gaan oogsten op de tuin, leren de groenten kennen en gaan ermee koken. Uiteraard genieten we daarna van een heerlijke maaltijd met elkaar! Ik bepaal het menu aan de hand van de groenten die op dat moment beschikbaar zijn. Je hoeft dus niet zelf je gerechten te bedenken. Ik laat wel zien hoe je makkelijk kunt varieren zodat je er thuis ook mee aan de slag kunt.

We koken letterlijk op de tuin in de, provisorische, buitenkeuken -dus enige flexibiliteit is vereist. Er zijn dan ook een beperkt aantal plaatsen beschikbaar.

buitenkeuken
Buitenkeuken Tuinderij de Overkant

Kosten voor deze workshop zijn €35,- p.p. Dat is inclusief:
– alle ingrediënten
– 2-gangen maaltijd, die we zelf bereiden
– begeleiding door ervaren natuurkok, lesgever en zelfoogster op Tuinderij De Overkant, Cathy Verschoor

“kundig en met humor”
“altijd creatieve, verrassende maaltijden met relatief eenvoudige ingredienten”

“relaxed, enthousiast en ongedwongen als in: niet tot op de minuut strak gepland”

Na afloop van deze workshop ga je naar huis met:
– een goed gevulde buik
– een hoofd vol inspiratie
– een tasje in je handen met kruiden uit de tuin om thuis mee aan de slag te gaan
Let op: de eerste 4 aanmelders ontvangen ook nog gratis het boekje ‘Improvisatiekoken van Velt.

Ideaal voor mensen met een abonnement bij de bioboer, een moestuin of iedereen die op zoek is naar inspiratie om te koken met seizoensgroenten en graag wat variatie op zijn bord heeft. Ook leuk als uitje in de zomermaanden. Kinderen vanaf 12 jaar zijn welkom (mits onder begeleiding). Let op: bij slecht weer wordt de workshop verplaatst.

Wanneer: woensdag 14 juli en 4 augustus van 16:00 – 19:00 uur (inclusief maaltijd)
Waar: Zelfoogsttuin De Overkant, Meermuidenseweg, 7391 TE Twello

Over de locatie: Zelfoogsttuin ‘De Overkant’ is gevestigd op het land van zorgboerderij Sterrenland langs de Meermuidenseweg in Twello vlak langs de IJssel. Hier is de familie Margry al in 1979 begonnen met de teelt van biologische groenten. SInds 2020 worden de groenten door Laurens van Zwol en Sander Bakkenist geteeld en verzorgd. Dit voorjaar is de tuin verzelfstandigd en voortgezet onder de naam Biologische Tuinderij de Overkant. De tuinderij biedt sinds dit voorjaar de mogelijkheid tot zelf oogst. Je kunt ook een abonnement nemen of je groenten bestellen. K.eetmee verzorgt wekelijks de ‘groente van de week’ recepten voor de deelnemers van de tuin.

‘eten uit de tuin’

Magische mung boon

Ik kende de mungboon al wel, en jij ook, van de kiemen. Dat is namelijk tauge. Ik heb ooit weleens zo’n zakje gekocht en een keer uitgeprobeerd en dan blijft de rest liggen. Blijkt het ineens een soort goed-voor-alles-magische wonderboon te zijn! Mungbonen zijn klein en olijfgroen, ze worden ook wel de groene sojabonen genoemd, maar er bestaan ook rode en zwarte soorten.

Bij het koken voor een yoga retraite kwam de mungboon ter sprake. De mungboon is vooral bekend en veel gebruikt in de ayurvedische keuken. Ayurveda (Ayur = leven en Veda = weten/kennis) is een tradionele geneeswijze van het Indiase continent. De keuken kenmerkt zich door het gebruik van verse (liefst biologische) groenten, granen, vruchten, noten, peulvruchten en melk. En een heel kleurenpalet aan kruiden en specerijen die ongekende smaakmakers zijn en allemaal hun eigen geneeskrachtige werking op lichaam en geest hebben. Het uitgangspunt is het eten van het juiste type voedsel op het juiste moment op basis van individuele lichaamstypes ook wel dosha’s genoemd: vata, kapha en pitta. mungbonen verpakt

Nu zijn bonen altijd een goed idee om op het menu te zetten maar mungbonen bieden nog wat extra voordelen: ze zijn licht verteerbaar, hebben een hoog eiwitgehalte en zijn snel en makkelijk te verwerken. In de Ayurveda staan mungbonen bekend om hun reinigende werking en worden ze vaak verwerkt tot kitchari; een gerecht van mungbonen, basmatirijst en een mix van verschillende groenten en specerijen naar lichaamstype:

Kitchari
Week gelijke hoeveelheden mungbonen en (basmati) rijst een paar uur tot een nacht voor-

  • Verhit kokosolie of ghee in een pan met dikke bodem en voeg komijnzaadjes en korianderzaadjes toe. Voeg vervolgens knoflook, gember en eventueel wortelgroentes toe. Sauteer dit een paar minuten op medium tot laag vuur. Voeg dan als laatste geelwortel (kurkuma) toe en bak dit even mee.
  • Doe de afgespoelde mungbonen en rijst in de pan en voeg water toe tot het circa een centimeter onder water staat.
  • Na zo’n 20 minuten is de Kitchari gaar (afhankelijk hoe lang de mungbonen geweekt zijn). Voeg indien nodig water toe en check of bonen en rijst gaar zijn. De dikte van de Kitchari kun je naar eigen smaak bepalen, maar het hoort enigszins dun en soepachtig te zijn.
  • Mix vervolgens ongeveer de helft van het mengsel met een staafmixer.
  • Maak op smaak met wat zout en eventueel extra kruiden en peper.
  • Serveer warm en strooi er royaal verse korianderblaadjes over.

Nog leuker en sneller zijn de pannenkoekjes. Maak ze van de rest van bovenstaande Kitchari brij of direct met onderstaand recept:

Mungboon pannenkoekjes (voor 10-12 stuks)
-Was en week 200 gr. mungbonen en 1 el. rijst minimaal 4 uur. Giet het weekwater af.-

  • Mix de bonen en rijst in een blender met ong 2 1/2 cm verse geraspte  gember, 1/2 tl. kurkuma, 1/2 tl garam masala, zout en een beetje water tot een glad, medium-dik beslag.
  • Verhit een koekenpan en doe er een theelepeltje vet of ghee in. Laat goed warm worden.
  • Giet een soeplepel beslag in de pan en strijk met de achterkant van de lepel in een cirkelvormige beweging zachtjes van binnen naar buiten, totdat de pannenkoek een doorsnee heeft van ongeveer 15 centimeter.
  • Zet het vuur iets zachter en bak tot de onderkant lichtbruin gekleurd is en loskomt van de pan.
  • Draai de pannenkoek om en bak ook deze kant 1 à 2 minuten

Polenta frietjes

Kijk soms duikel je ineens weer een recept op waarvan je denkt, ‘waarom maak ik dit niet vaker?’ In mijn herinnering was het maken van polenta frietjes, of mais-rozemarijn sneetjes zoals ze bij de Groene Kookacademie heten, een heel gedoe en geklieder: eerst polenta ‘pap’ koken en dan nog eens in de oven. En moesten die sneetjes dan ook nog weer gebakken? Er stond mij nog een catering klus voor ogen, waar we als een razende de polenta sneetjes aan het maken waren die bijna letterlijk uit onze handen getrokken werden door een hongerige menigte. Ook omdat ze zo lekker waren, natuurlijk. Dus zeker de moeite waarde om nog eens te proberen.

Polenta is gemaakt van maismeel of maisgriesmeel. Griesmeel is een grof gemalen graansoort. Je hebt dus ook tarwegriesmeel. De grootte van de korrel maakt nogal wat uit. Niet alleen voor de kooktijd (meel is sneller gaar dan gries), maar vooral ook voor het mondgevoel. Ik gebruik zelf het liefst (biologische) maisgriesmeel (de grove variant) van de natuurwinkel. Je kookt de maisgries in water, bouillon of melk. Zout en/of andere smaakmakers voeg je liefst aan het vocht toe, de dikke brij is moeilijk verder op smaak te brengen. Je moet goed en lang blijven roeren zodat om te voorkomen dat de boel aanbrandt, vergelijk het met rissotto. Je hebt ook instant polenta, dan ben je snel klaar, maar mis je de kenmerkende romigheid.

Polenta is bekend als volks eten uit de Italiaanse keuken, maar komt ook voor in Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Roemenië en Afrikaanse landen. In West en Oost Afrika heet het Oji of Ugali. Heerlijk om de polenta in plaats van aardappels of rijst te eten. Als je de pap laat staan stijft het op en bolletjes van draaien of in plakken van snijden en verder verwerken.

Hoera! Het recept voor onze mais-rozemarijn sneetjes is eigenlijk heel simpel. Omdat we de sneetjes verder bereiden in de oven, hoeven we de maisgries maar een paar minuten te koken in de pan. Dan uitspreiden op een (ingevette) bakplaat en in de oven bakken. (30-40 minuten op 180C) Je kunt de plak dan in elke gewenste formaat snijden tot sneetjes, frietjes of koekjes. Of bijvoorbeeld als bodem gebruiken voor een pizza. Klaar!

Ingredienten:

200 gram polenta*; 500 ml bouillon; 25 gr roomboter; 75 gr parmezaan of pecorino kaas; rozemarijn (fijngesneden)

 

* ik gebruikte polenta van Johannesmolen

Carne vale

nwzv_magazine_2020_Download_DEFHR-gesleept-kopieVandaag is weer de start van de ‘ nationale week zonder vlees‘, met een heus eigen magazine, en de vegetarische restaurantweek. Alweer voor de derde keer geïnitieerd door Hippe Vegetarier Isabel Boerdam. Niet voor niks begin maart georganiseerd. We zitten namelijk midden in de vastentijd: deze is van Aswoensdag (na Carnaval) tot aan de Pasen en duurt in totaal 40 dagen. In de Katholieke kerk betekende dat in de vastentijd afgezien werd van vlees en soms ook zuivel. Carnaval zou afkomstig zijn van carne vale – ofwel ‘vaarwel aan het vlees’). Tegenwoordig wordt dat meer meer zo strikt gehanteerd, maar het kan geen kwaad om je eetgewoonten af en toe eens onder de loep te nemen. En dergelijke initiatieven (evenals de vele aanbiedingen voor vleesvervangers in de winkels!) kunnen je net dat zetje geven om weer eens wat anders te proberen.

Zelf heb ik altijd een beetje moeite met de term ‘vleesvervanger’ (vleesopvolger las ik laatst), want wat bedoelen we daar nu eigenlijk precies mee? En moet vlees wel vervangen worden? En zijn vleesvervangers ‘gezonder’ dan vlees, zoals veel mensen denken.

Een vleesvervanger kan de smaak, textuur en vorm benaderen van vlees. Het lijkt op iets wat je al kent (burger, worstje, gehakt) en is daarom makkelijk in te passen in je maaltijd. Daarmee is het niet perse gezond of qua voedingswaarde hetzelfde als vlees. Veel vleesvervangers die je in de supermarkt aantreft zijn zwaar bewerkt en bevatten ook veel zout en andere toevoegingen. De meer traditionele vleesvervangers (zoals tofu, tempeh en seitan) zijn weinig bewerkt en volwaardige ‘vervangers’, maar je moet ze wel weten klaar te maken zodat ze dezelfde functie, qua smaak, textuur en vorm, kunnen vervullen als vlees. Veel vleesvervangers in de winkel zijn op deze producten gebaseerd en dus kant en klaar te gebruiken.tempeh

Heb je een menu rijk aan peulvruchten en/of noten, dan is een vleesvervanger niet nodig. Om de smaak, textuur en vorm van vlees te benaderen, kun je gebruik maken van de volgende technieken die ook bij het bereiden van vlees worden toegepast:
– goed kruiden, gebruik bv ‘vleeskruiden’ of rooksmaak
– grillen of bakken
– let op de ‘bite’, gebruik bv paddenstoelen voor een vleesachtige structuur en umami smaak (niet zozeer voor de voedingswaarde)
– wees niet te bang voor tekorten. De hoeveelheid dierlijke eiwit die we met z’n alle consumeren is veel meer dan nodig of wenselijk. Dus een beetje minder kan echt geen kwaad.
– varieer en combineer en laat je inspireren door de vele (nieuwe) producten op de markt en ga vooral op avontuur

Het allergrootste voordeel van een dag, een week of langer zonder vlees is natuurlijk de milieu impact en het verminderen van dieenleed. Let je daarbij ook nog een beetje op de samenstelling en herkomst dan heb je een voedingspatroon die op vele fronten superieur is. Bovendien is het leuk om nieuwe producten uit te proberen en je maaltijden eens te varieren. Win win win zou ik zeggen en de moeite van het uitproberen waard!

Kettingkoken

Na #meiplasticvrij lanceert de zero waste chef alweer een nieuwe uitdaging: 14 days to Zero Food Waste oftewel in 14 dagen minder voedsel-verspillen. Het goede nieuws: ik doe het allemaal al (en met veel plezier). Het leuke aan dit soort challenges is om er een beetje een sport van te maken.

Mijn absolute favoriet is nr 1 ‘ koken met restjes’ of wel kettingkoken: elke dag de restjes van gisteren verwerken in een nieuw gerecht. Ik dacht dat kettingkoken uitgevonden was door Velt-collega  Leentje Speybroeck maar ik kwam het begrip ook tegen bij Dorien Knockaert op haar blog Jonge sla. Het blijkt al decennia een begrip en er zijn zelfs hele boeken over geschreven zoals ‘ An everlasting meal, cooking with economy and grace’ van Tamar Adler. Wat een prachtige titel! En deze is weer geinspireerd door M. F. K. Fisher’s ‘How to Cook a Wolf’ uit 1942. Geen kookboek maar ‘a guide to living happily even in trying times’. Kettingkoken is meer dan restjes verwerken. Het is iets nieuws creeeren en liefdevol omgaan met je producten omdat het te waardevol is om te verspillen! Bovendien vormt het restje weer de inspiratie voor het volgende gerecht.

Hoe gaat dat dan in z’n werk en doe ik dat zelf dan ook altijd? Nou, nee. Zo toog ik afgelopen maandag (2e Pinksterdag) naar de supermarkt want ik had ‘geen tijd/zin’ om te koken en had ‘niks in huis’. Ik kocht zo’n linzensoep. Soms is dat best te pruimen, hoor. Dit was echter een ongelofelijk gore, zoute smurrie waar ik enorm chagerijnig van werd. Biologisch, dat wel, maar in zo’n zak die bij het rest afval moet. -en ik stond ook nog eens 20 minuten in de rij omdat de pin automaat het niet deed-. Geen fijne ervaring maar wel inspiratie om de volgende dag zelf linzensoep te maken. Want linzen en kruiden heb ik altijd wel in huis. En ik had nog wat geredde worteltjes en wat rimpelige aardappels en ergens nog wel een uitje. Daar maakte ik met een handomdraai een mega pan linzensoep van:

  • Maak de groenten schoon: van de uien en wortelschillen maak je, met wat tuinkruiden en andere groentenresten  een bouillon: in een apart pannetje opzetten met (koud) water en ongeveer 20-30 min tegen de kook aan laten trekken;
  • Fruit de uien in een beetje olie met (liefst versgemalen) kruiden als gember, koriander, kurkuma, peper en paprika/chilipoeder. Doe de in blokjes gesneden aardappel en wortel erbij en bak mee totdat het zacht is.
  • Spoel rode of bruine linzen af onder de kraan en voeg toe aan de pan -rode linzen gaan helemaal fijn koken, bruine linzen blijven wat meer in vorm-. Een restje peulvruchten uit de vriezer kan er natuurlijk ook in.
  • Zet een vergiet of grote zeef op de pan en schep de ondertussen gemaakte bouillon erbij totdat de linzen zo’n 2 cm onder staan. Gewoon water kan ook. Breng de boel weer aan de kook en laat dan nog even doorpruttelen totdat de linzen gaar zijn. Dat kan met rode linzen al met 10-15 minuten het geval zijn.

Terwijl de soep pruttelt, en de heerlijk geuren door je huis trekken, kun je ondertussen wat verse kruiden snijden om de soep af te maken: peterselie of selderij is allebei heel lekker.

  • Proef de soep: doe er wat zout bij, een scheutje citroensap, iets meer pit (chilipoeder bijvoorbeeld) of juist een zoetje (wat kaneel, een scheutje appeldiksap) totdat je het helemaal lekker vind. Is de soep te dik geworden dan gaat er nog wat bouillon bij. -de rest van de bouillon kun je goed bewaren in koelkast of vriezer- Je kunt de soep pureren of juist niet. Vlak voor het serveren doe je de verse kruiden erbij. Heb je een pittige soep, dan is een dot kwark of dikke yoghurt erin erg lekker.

Kijk dit is soep waar je tenminste gelukkig van wordt. En de restjes? Oh, daar maak je vegetarische pastasaus van, of een broodsmeersel of een linzenpuree, verwerk je in muffins of de volgende soepvariant. De mogelijkheden zijn heerlijk en eindeloos.

Vind je bovenstaande ingewikkeld maar wil je wel leren kettingkoken? Mail dan naar keetmee@gmail.com voor de eerstvolgende kookworkshop. Of maak mij gelukkig en kom je maaltijd afhalen op Vegavrijdag in de Zandweerd, Deventer. Bestel via thuisafgehaald, thuiskok (k)eetmee, postcode 7412.

#meiplasticvrij 4 Zuivel

Afbeeldingsresultaat voor melkbrouwerij fotoMelk drink ik eigenlijk nooit maar ik gebruik wel de produkten die je ervan kunt maken zoals karnemelk, boter, yoghurt, kaas, vla, ijsjes. En met een toetjes liefhebber als eetgenoot, vormen vlapakken en yoghurtbekers een groot deel van mijn plastic afval berg. Hier valt dus een wereld te winnen!

Wat is dan de meest milieuvriendelijk optie? Dat is afhankelijk van veel factoren. Drankkarton is gelamineerd en wordt bij ons bij het plastic ingezameld. De milieubelasting zit hem vooral in de bomen en het water dat nodig is voor productie (en vaak komt het toch bij het restafval). Plastic is licht en relatief makkelijk te recylen maar er zit meestal geen statiegeld op, ook dit komt dus in de plasticbak. Glas is zwaarder,  daarom wordt vaak voor plastic gepleit. Glas kan echter (bijna) onbeperkt gerecycled worden in tegenstelling tot plastic dat snel degradeert en niet meer te recyclen is. Als glas vaker wordt gebruikt (15-20 keer) en als het niet ver vervoerd hoeft te worden, wint glas het ook van karton. Statiegeldglas is dan de beste keuze. Het motto is refuse, reduce, re-use, recycle. Geen afval is natuurlijk de allerbeste optie.

Vroeger haalden we melk bij de boer. In zo’n tupperware emmertje van 5 liter. Mijn moeder schepte de dikke laag (slag)room eraf. Ik kan me niet herinneren dat ze verder iets deed met de melk, volgens mij dronken we het zo op. Kaas haalden we trouwens ook bij de boer, zo’n half wagenwiel. Als de schimmel erop kwam, kon je dat er gewoon vanaf snijden.

Ha, in het buitengebied zit gewoon een biologische melkboer: de Melkbrouwerij. De koeien hebben hoorns, lopen het hele jaar buiten en eten alleen gras en klaver. We hebben graag mensen op het erf, zegt boerin (‘nou, dat ben ik eigenlijk niet, hoor’) Arjuna. Er zijn maar een paar producten verkrijgbaar: echte melk (met een dikke roomlaag), karnemelk en roomboter, kefir en yoghurt. -en als je aardbeienyoghurt wilt, dan doe je die er toch zelf in, zegt Arjuna-. Nu zie ik mezelf niet telkens naar de boerderij fietsen, maar de (gepasteuriseerde) melk in glazen statiegeldflessen is ook op veel andere plekken in de stad te koop. Rauwe melk is alleen direct op de boerderij verkrijgbaar.

Heel blij ben ik met mijn superromige boerenmelk waar ik lustig mee aan het exerimenteren geslagen ben. De smaak en kwaliteit is echt veel beter dan wat je in de supermarkt kunt krijgen. -wil je meer weten over ‘de verdwenen smaak van melk’ ? Lees dan dit artikel van Petra Essink. Soms is plasticvrij op vele andere fronten ook zoveel beter. En zeg nou zelf, van echte koeien in de wei en relaxte boeren, wordt iedereen toch blij?

Rick en Arjuna Huis in ’t Veld zijn met hun Melkbrouwerij genomineerd als Toekomstboeren 2019. en als Plattelandspioniers.

Klik op de links om op hun te stemmen!

(Wortel)spaghetti met (knolselderij) carbonara

logoHet is de nationale week zonder vlees, mocht het u ontgaan zijn. Ook de reguliere supermarkten liggen vol met aanbiedingen van vleesvervangers. Ik blijf het wel een beetje dubbel vinden want moet je vlees wel vervangen door iets wat er op lijkt? Dat leidt meestal tot teleurstelling en is ook niet perse nodig. Maar goed, makkelijk is het wel en voor veel mensen een goede gelegenheid om eens het een en ander te proberen. En wie weet doe je nog verrassende ontdekkingen. Gelukkig kent de week zonder vlees ook een hulplijn en helpcentrum op CS Utrecht en een stappenplan in het magazine om zelf je vega maaltje samen te stellen. Deze lijkt op de vegachecklist van de Groene Kookacademie die ik zelf altijd gebruik:

Stap 1 Groenten in de hoofdrol (50% van je bord): let op seizoen, kleur en vorm
Stap 2 Kies een graan/koolhydraat (20%): bv pasta, brood of rijst
Stap 3 Kies een eiwitproduct (20%): dat kan zijn plantaardig (peulvruchten, tofu/tempeh, noten/zaden) en/of dierlijk eiwit (ei, zuivel) en bij voorkeur een combinatie hiervan.
Stap 4 Kies een vet (5%) voor de smaak en verzadiging
Stap 5 Smaakmakers (5%): kruiden en specerijen, met name de 5de smaak umami zorgt voor een hartige toets in vegetarische gerechten.
en tenslotte Stap 6: kook met aandacht en plezier!

Het volgende recept komt van de hippe vegetarier foodblog van Isabel Boerdam, de intiatiefnemer van de week zonder vlees. Oorspronkelijk maak je pasta carbonara  door de hete pasta te mengen met  ei/slagroom mengsel, kaas en nog eens uitgebakken spekjes. Deze knolselderij / wortel variant is niet alleen vegetarisch maar ook nog eens zonder koolhydraten en heeft niks meer met het origineel te maken.  🙂 Wel heel lekkere combi van gladde,romige groentensaus met crunch.

(Wortel)spaghetti met (knolselderij) carbonara:

Wortelspaghetti: simpel zat, de wintervariant van de courgette spaghetti. Om het zelf te maken heb je een spiralizer nodig of een ander werktuig om sliertjes te maken. Tot mijn verbijstering ook kant en klaar te koop in de supermarkt. Je kunt de wortel kort blancheren of meekoken met de saus.

Carbonara: Maak knolselderij schoon en snij in stukken. Kook gaar in een mengsel van groentenbouillon en slagroom (ong 15 min of totdat de knolselderij uit elkaar gevallen is) pureer tot een hele gladde saus (voeg eventueel nog wat vocht toe  tot juiste dikte). Maak op smaak met peper , zout en verse kleingesneden salie blaadjes.

Maak het gerecht af met uitgebakken vegetarische speckjes of gebruik gebakken uitjes als vegetarische vleesvervanger vervanger.

20190308_173757.jpgAangezien het gerecht alleen uit groenten bestaat, serveer je dit als bijgerecht. Voor een uitgebalanceerde vegetarische maaltijd gebruik je volkoren pasta ipv wortel of voeg je een andere graan toe en gebruik je een vleesvervanger of een  andere eiwitcomponent.

Wildpluktocht

‘Iedereen in de groep heeft weleens paardenbloem gegeten? Dat is bijzonder’, zei Laurette van Slobbe van Hof van Twello  Nu was dat niet zo gek want de groep bestond uit leden van Velt (Vereniging Ecologisch Leven en Tuinieren) en Slow Food IJsselvallei en die zijn wel wat gewend. Desondanks was er nog voldoende te ontdekken op ’t Hof. Lees verder

Low hanging fruit – akebia

akebia_quinata_klimbes_schijnaugurk_5Soms komt er zomaar iets in je schoot vallen. Dat was bij mij het geval met de vrucht van de Akebia quinata, ofwel schijnaugurk (klimbes of chocolate vine) genoemd. Jaren geleden aangeplant omdat het zo’n geinige klimmers is met mooie donkerrode bloemetjes al vroeg in het seizoen. Lees verder

Kazig

Het is niet vaak dat ik een kookboek koop, maar voor ‘This cheese is nuts’, van Julie Piatt maakte ik een uitzondering. En ik moet zeggen, dit boek houdt me wel bezig. Niet alleen met recepten uitproberen maar ook met alle bespiegelingen er omheen. Zoals: ‘ik ben toch geen veganist, dus waarom zou ik plantaardige kaas maken’. Want, daarvoor is dit boek geschreven. Voor mensen die plantaardig willen eten maar kaas en zuivel moeilijk kunnen laten staan. Of, zijn al deze rare ingrediënten wel nodig en waar moet ik ze vandaan halen (acidophilus cultuur, melkzuur, Irish moss, modified tapioca starch). Of, waarom een kookboek kopen als je toch de helft van de ingrediënten gaat vervangen door iets anders. Of hoe noem je eigenlijk ‘kaas’ als het geen kaas is? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar hé, zelf kaas maken in je eigen keuken! En dat op een relatief simpele manier. En met dit resultaat. Want eerlijk is eerlijk, dit is inderdaad ‘beyond cheese’ en wederom het bewijs dat je je met plantaardig eten niks hoeft te ontzeggen. Integendeel, er gaat een spannende nieuwe wereld voor je open. Lees verder